بررسی اثرات آرسنیک بر آنزیم لاکاز باکتری باسیلوس سوبتیلیس در شرایط آزمایشگاهی

مقدمه: یکی از مشکلات مهم محیط زیست در جامعه جهانی گسترش عناصر سنگین حاصل از توسعه صنایع می ­باشد. این عناصر نه تنها سلامت انسان را تهدید می ­نمایند بلکه وضعیت طبیعی اکوسیستم را با تغییراتی همراه می ­سازند. هدف از این تحقیق تاثیر عنصر سنگین آرسنیک بر فعالیت آنزیم لاکاز در سوش باکتری باسیلوس سوبتیلیس می ­باشد. مواد و روش ها: باکتری باسیلوس سوبتیلیس، از فاضلاب صنعت کاغذ و خمیر استان هرمزگان از عمق 51 سانتی ­متری زیر سطح زمین جداسازی گردید و جهت غربالگری، سویه مورد نظر تحت آزمون ­های بیوشیمیایی و مورفولوژی قرار گرفت. پس از اندازه­ گیری شرایط بهینه رشد میزان فعالیت آنزیم لاکاز باکتری در غلظت ­های مختلف آرسنیک از 5، 10، 15 و 20 میلی ­گرم اندازه ­گیری شد. میزان فعالیت آنزیمی سویه­ های مورد نظر در هر غلظت با روش سینتیک و با استفاده از بافر سیترات 25 میلی مولار با 5/4 pH=به عنوان سوبسترا با استفاده از اسپکتوفتومتر در طول موج 634     نانومتر سنجیده شد. یافته­ های پژوهش: حداکثر فعالیت آنزیم لاکاز در سوش باکتری باسیلوس سوبتیلیس در غلظت 5 میلی­ گرم بر لیتر آرسنیک با حداکثر رشد باکتری در نمونه شاهد و حداکثر رشد باکتری در غلظت 20 میلی­ گرم بر لیتر تفاوت محسوسی نداشت. این در حالی است که با افزایش غلظت آرسنیک موجود در محیط کشت رشد باکتری در نمونه شاهد به استثنای حداکثر رشد آن در غلظت 20 میلی­ گرم بر لیتر با سایر غلظت ­ها تفاوت معنی داری(P≤0.05) را نشان می­ دهد. بحث و نتیجه­ گیری: یافته­ ها نشان می ­دهد آرسنیک می­ تواند سبب کاهش روند رشد باکتری و هم چنین فعالیت آنزیم لاکاز در سوش باکتری باسیلوس سوبتیلیس شود.